اثر بلوک گیرنده های n-methyl-d-aspartate (nmda) گلوتامات درکورتکس پره فرونتال بر تمایل به مورفین در موش صحرایی نر

مقدمه: اعتیاد، اختلال مغزی همراه با تغییرات نوروبیولوژیک است. کورتکس پره فرونتال در حافظه، یادگیری، پاداش و اعتیاد نقش دارد. این مطالعه، با هدف بررسی اثر تزریق 2-amino-5-phosphopentanoic acid (ap5)، آنتاگونیست گیرنده ی گلوتامات، در ناحیه ی پره فرونتال بر تمایل به مورفین انجام شد. روش ها: در مجموع، از 27 گروه موش صحرایی نر نژاد ویستار (6 = n) استفاده شد. بدین منظور، از 7 گروه آزمایشی جهت تعیین دزهای مؤثر و غیر مؤثر مورفین و از 20 گروه آزمایشی جهت مطالعه ی اثر دزهای مختلف ap5 بر تمایل به دزهای متفاوت مورفین در مراحل اکتساب و بیان آزمون رفتاری ترجیح مکانی شرطی شده (cpp یا conditioned place preference) استفاده گردید. در نهایت، شاخص cpp مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: شاخص cpp گروه هایی که دزهای 5/2 (050/0 > p)، 5 (001/0 > p)، 5/7 (010/0 > p) و 10 (001/0 > p) میلی گرم/کیلوگرم مورفین را دریافت کردند، به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد (سالین) افزایش نشان داد؛ در حالی که شاخص cpp در دزهای 5/0 و 0/1 میلی گرم/کیلوگرم معنی دار نبود. تزریق دزهای مختلف ap5 همراه با دز مؤثر مورفین، کاهش معنی داری را در مراحل اکتساب و بیان cpp درگروه های آزمایش نسبت به گروه سالین و مورفین نشان داد، اما همراه با دز غیر مؤثر مورفین، کاهش معنی دار فقط در مرحله ی بیان cpp گروه آزمایش در مقایسه با گروه سالین و مورفین مشاهده شد (001/0 > p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تزریق ap5 در کورتکس پره فرونتال، باعث افت cpp شود و در نتیجه، تمایل به مورفین را کاهش دهد. احتمال می رود این اثر به دلیل تضعیف یادگیری و اختلال حافظه ی ناشی از ناکارآمدی سیستم پاداش در پاسخ به مورفین باشد.